Het werk van Lys Vosselman is niet voor de teerhartigen: hoewel de prachtige, zorgvuldig aangebrachte lagen olieverf lieflijke taferelen lijken weer te geven, is de laag eronder bruter, sensueler.

?Mijn werk gaat over het spanningsveld tussen; slachtoffer ? dader, verval ? schoonheid, devotie ? hedonisme, wellust - frigiditeit. Ik schilder mensen en dieren in hun eigen omgeving en ben gefascineerd door de lijfelijkheid van de vorm en de vervreemding van het moment?.
Lys Vosselman?s fascinatie is helder en ze weet dit perfect over te brengen in haar werk, door de kijker mee te nemen naar, en in, een wereld, waar de broosheid van het leven ?soms pijnlijk- duidelijk naar voren komt.

Haar schilderijen refereren duidelijk aan fotografie, aan gedocumenteerde werkelijkheid. Maar de beelden die zij gebruikt, tonen enigszins eigenaardig. Het is vaak een intiem moment, waar niet direct uit blijkt waarom. Het is de fragiele grens tussen vergankelijkheid en sensualiteit die zij ons laat zien. Niet om te choqueren, maar om ons bewust te maken van de nuances en het wisselen van betekenissen.

Eén van de veel gebruikte motieven in haar werk is Ophelia. Dit ongrijpbare personage uit Shakespeare?s Hamlet is een hedendaags metafoor van melancholische gevoelens en van een niet alledaagse werkelijkheid. Zij symboliseert zowel de femme fragile als de femme fatale: de onschuld en de lust die misschien niet direct zichtbaar is, maar onder alle lagen van beschaafdheid en onbeschaafdheid altijd aanwezig is.