Johanneke Sanders werkt naar aanleiding van bestaande plekken in de natuur. Licht en donker, open en omsloten, orde en chaos, stevig en ijl, beweeglijk en stil."Zij weet een zelden voorkomende, maar belangwekkende geestestoestand te verbeelden. En op een manier, die voor iedereen toegankelijk is. De sereniteit van het woud, bomen, die zich baden in een diffuus licht. En de mens met zijn vertoon van onrust is in geen velden of wegen te bekennen. In een samenleving, die gekenmerkt wordt door een overheersende behoefte aan dynamiek, vormen uitingen van verstilde aandacht een delicatesse voor fijnproevers."

"Deze schilderijen maken geluid, ik kan ze bijna ruiken"

"Ze hebben tijd nodig, langzaam kijken?. De tijd nemen, traag en stil de omgeving, de natuur én de kunst tot je nemen".

"Een oord van stilte, alles hier is ouder dan onszelf en heeft een bestaan op zich. Ik ben er te gast, het is maar de vraag of het landschap erop wacht, dat ik het binnendring. Er gaat een grote betovering vanuit".

"En zoals de natuur op haar schilderijen zich lijkt te verliezen in zichzelf, nodigen ze tegelijkertijd de toeschouwer uit, zich aan deze stilte en onzichtbare ruimte toe te vertrouwen."